ریزش مو یکی از دغدغه‌های شایع، مخصوصا در بین خانم‌ها است. ریزش مو از ریشه می‌تواند نگران‌کننده‌تر باشد، زیرا نشان‌دهنده‌ی مشکلی در پوست سر یا فولیکول‌های مو است. در این مطلب، به بررسی 21 علت احتمالی ریزش مو از ریشه بر اساس تجربیات کاربران در نی نی سایت می‌پردازیم.

• ✅

  کمبود آهن:

  یکی از شایع‌ترین دلایل ریزش مو در خانم‌ها.
• ✅

  کمبود ویتامین D:

  کمبود این ویتامین می‌تواند باعث ریزش مو و مشکلات دیگر شود.
• ✅

  کمبود ویتامین B12:

  این ویتامین برای سلامت موها ضروری است.
• ✅

  کم کاری تیروئید:

  مشکلات تیروئید می‌توانند باعث ریزش مو شوند.
• ✅

  پرکاری تیروئید:

  برعکس کم کاری، پرکاری تیروئید نیز می‌تواند عامل ریزش مو باشد.
• ✅

  استرس و اضطراب:

  استرس شدید می‌تواند باعث ریزش موی موقت شود (تلوژن افلوویوم).
• ✅

  تغییرات هورمونی بعد از زایمان:

  ریزش مو بعد از زایمان بسیار شایع است.
• ✅

  یائسگی:

  تغییرات هورمونی در دوران یائسگی می‌تواند باعث ریزش مو شود.
• ✅

  رژیم غذایی نامناسب:

  کمبود پروتئین و مواد مغذی ضروری می‌تواند باعث ریزش مو شود.
• ✅

  مصرف برخی داروها:

  برخی داروها، مانند داروهای شیمی‌درمانی، می‌توانند باعث ریزش مو شوند.
• ✅

  بیماری‌های خودایمنی:

  برخی بیماری‌های خودایمنی مانند آلوپسی آره‌آتا باعث ریزش موی سکه‌ای می‌شوند.
• ✅

  عفونت‌های قارچی پوست سر:

  عفونت قارچی می‌تواند باعث ریزش مو و خارش پوست سر شود.
• ✅

  شستشوی بیش از حد موها:

  شستشوی زیاد موها می‌تواند باعث خشکی و آسیب به موها و ریزش آنها شود.
• ✅

  بهره‌گیری از محصولات نامناسب برای مو:

  بهره‌گیری از شامپو و نرم‌کننده‌های نامناسب می‌تواند باعث ریزش مو شود.
• ✅

  استفاده بیش از حد از حرارت برای حالت دادن موها:

  بهره‌گیری از سشوار و اتو مو به صورت مکرر می‌تواند به موها آسیب برساند.
• ✅

  کشیدن محکم موها:

  بستن محکم موها با کش یا مدل‌های مویی که موها را می‌کشند، می‌تواند باعث ریزش مو شود.
• ✅

  وراثت:

  ریزش موی ارثی (آلوپسی آندروژنیک) شایع‌ترین نوع ریزش مو است.
• ✅

  بیماری‌های زمینه‌ای:

  برخی بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت می‌توانند باعث ریزش مو شوند.
• ✅

  کم خونی:

  کم خونی می‌تواند در ریزش مو موثر باشد.
• ✅

  بارداری :

  بارداری و تغییرات هورمونی آن در دوران بارداری نیز می‌تواند سبب ریزش مو شود.
• ✅

  مشکلات تخمدان پلی کیستیک (PCOS) :

  PCOS سبب اختلالات هورمونی در زنان شده و می‌تواند سبب ریزش مو شود.

به خاطر داشته باشید که تشخیص دقیق علت ریزش مو نیازمند بررسی توسط پزشک متخصص است. خوددرمانی ممکن است نه تنها موثر نباشد، بلکه وضعیت را بدتر کند.

این فهرست براساس تجربیات کاربران نی نی سایت جمع‌آوری شده و نمی‌تواند جایگزین نظر تخصصی پزشک باشد.

ریزش مو از ریشه: خلاصه تجربیات نی نی سایت در 21 مورد

1. کمبود آهن و فریتین

بسیاری از کاربران نی نی سایت گزارش داده‌اند که کمبود آهن، به ویژه پایین بودن سطح فریتین (ذخیره آهن در بدن)، عامل اصلی ریزش موی آنها بوده است. مصرف مکمل آهن و مواد غذایی غنی از آهن تاثیر مثبتی داشته است. آزمایش خون و بررسی سطح آهن و فریتین ضروری است. در کنار مکمل، مصرف مواد غذایی مانند گوشت قرمز، عدس و اسفناج توصیه می‌شود. جذب آهن با مصرف ویتامین C افزایش می‌یابد. گاهی کم خونی های پنهان باعث این مشکل میشود. برخی از افراد با وجود نرمال بودن سطح آهن، همچنان کمبود فریتین دارند.

2. مشکلات تیروئید

اختلالات تیروئید، چه کم کاری و چه پرکاری، می‌توانند باعث ریزش مو شوند. تنظیم سطح هورمون‌های تیروئید تحت نظر پزشک متخصص غدد، به بهبود وضعیت مو کمک می‌کند. انجام آزمایش تیروئید (TSH، T3، T4) برای تشخیص ضروری است. مصرف داروهای تیروئید باید طبق دستور پزشک باشد. بعضی افراد حتی با نرمال بودن TSH هم مشکلات تیروئیدی دارند. مشورت با یک متخصص غدد خوب توصیه میشود. استرس میتواند بر عملکرد تیروئید تاثیر بگذارد. اختلالات خودایمنی مرتبط با تیروئید هم میتوانند باعث ریزش مو شوند.

3. استرس و اضطراب

استرس‌های شدید و مزمن می‌توانند باعث ریزش موی ناگهانی و شدید شوند. مدیریت استرس از طریق ورزش، مدیتیشن و مشاوره می‌تواند کمک کننده باشد. تاثیر استرس بر ریزش مو بسیار زیاد است. سعی کنید عوامل استرس‌زا را شناسایی و حذف کنید. یوگا و مدیتیشن به کاهش استرس کمک می‌کنند. گاهی اوقات مراجعه به یک روانشناس لازم است. بی خوابی و کمبود خواب هم استرس را تشدید میکنند. تنفس عمیق و آرام‌سازی عضلات در کاهش استرس موثر است.

4. رژیم غذایی نامناسب

کمبود پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری در رژیم غذایی می‌تواند باعث ریزش مو شود. داشتن یک رژیم غذایی متعادل و متنوع ضروری است. مصرف پروتئین کافی برای سلامت مو ضروری است. کمبود ویتامین D و B12 هم می‌تواند باعث ریزش مو شود. مصرف غذاهای فرآوری شده و فست فود را محدود کنید. به اندازه کافی آب بنوشید. مصرف میوه و سبزیجات تازه را در برنامه غذایی خود بگنجانید. گاهی اوقات بهره‌گیری از مکمل های مولتی ویتامین ضروری است.

5. تغییرات هورمونی (بارداری، زایمان، یائسگی)

تغییرات هورمونی پس از بارداری، در دوران یائسگی و یا به دلیل مصرف داروهای هورمونی می‌توانند باعث ریزش مو شوند. این نوع ریزش مو معمولاً موقتی است. ریزش مو بعد از زایمان بسیار شایع است. در دوران یائسگی، کاهش سطح استروژن می‌تواند باعث ریزش مو شود. مصرف داروهای هورمونی باید تحت نظر پزشک باشد. صبور باشید و به بدن خود زمان بدهید تا به تعادل هورمونی برسد. مصرف مواد غذایی غنی از فیتواستروژن‌ها ممکن است کمک کننده باشد. مشورت با پزشک متخصص زنان در این موارد ضروری است.

6. مصرف برخی داروها

برخی داروها مانند داروهای شیمی درمانی، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد بارداری و داروهای فشار خون می‌توانند باعث ریزش مو شوند. در صورت امکان، با پزشک خود در مورد جایگزین‌های دارویی مشورت کنید. لیست عوارض جانبی داروها را بررسی کنید. مصرف خودسرانه دارو را قطع نکنید. با پزشک خود در مورد عوارض جانبی داروها صحبت کنید. گاهی اوقات ریزش مو با قطع مصرف دارو برطرف می‌شود. در برخی موارد، ریزش مو ناشی از مصرف دارو دائمی است. از مصرف همزمان چندین دارو بدون مشورت پزشک خودداری کنید.

7. عوامل ژنتیکی و وراثت

وراثت یکی از مهم‌ترین عوامل در تعیین الگوی ریزش مو است. اگر در خانواده سابقه ریزش مو وجود دارد، احتمال ابتلا به آن بیشتر است. متاسفانه برای ریزش موی ارثی درمان قطعی وجود ندارد. درمان‌های موجود می‌توانند سرعت ریزش مو را کاهش دهند. مشورت با یک متخصص پوست و مو برای انتخاب بهترین روش درمانی ضروری است. زود تشخیص دادن ریزش موی ارثی به درمان موثرتر کمک می‌کند. بهره‌گیری از روش های تقویت کننده مو مثل مزوتراپی میتواند تاثیر مثبتی داشته باشد. روش های کاشت مو میتواند کمک کننده باشد.

8. عفونت‌های قارچی پوست سر

عفونت‌های قارچی پوست سر می‌توانند باعث التهاب و ریزش مو شوند. مراجعه به پزشک و بهره‌گیری از داروهای ضد قارچ ضروری است. تشخیص عفونت قارچی پوست سر با آزمایش نمونه برداری انجام می‌شود. رعایت بهداشت فردی برای پیشگیری از عفونت قارچی ضروری است. از استفاده مشترک از وسایل شخصی مانند شانه و حوله خودداری کنید. درمان عفونت قارچی ممکن است طولانی مدت باشد. مصرف داروهای خوراکی و موضعی ضد قارچ معمولاً با هم تجویز می‌شوند. بعد از درمان، برای جلوگیری از بازگشت عفونت باید بهداشت پوست سر را رعایت کرد.

9. استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی (رنگ مو، دکلره)

استفاده مکرر از رنگ مو، دکلره و مواد شیمیایی دیگر می‌تواند به مو آسیب رسانده و باعث ریزش آن شود. تا حد امکان از این مواد کمتر استفاده کنید و از محصولات مراقبتی مناسب استفاده نمایید. رنگ موهای حاوی آمونیاک آسیب بیشتری به مو می‌رسانند. دکلره کردن مو باعث خشکی و شکنندگی مو می‌شود. بهره‌گیری از ماسک‌های مو و روغن‌های طبیعی به ترمیم موهای آسیب دیده کمک می‌کند. بین دفعات رنگ کردن مو فاصله مناسب بگذارید. بهره‌گیری از شامپو و نرم کننده مخصوص موهای رنگ شده ضروری است. از حرارت دادن بیش از حد موها خودداری کنید.

10. بیماری‌های خودایمنی (آلوپسی آره آتا)

آلوپسی آره آتا یک بیماری خودایمنی است که باعث ریزش موی سکه‌ای می‌شود. درمان این بیماری معمولاً با داروهای کورتیکواستروئیدی انجام می‌شود. آلوپسی آره آتا می‌تواند در هر سنی رخ دهد. درمان آلوپسی آره آتا ممکن است طولانی مدت باشد. استرس می‌تواند باعث تشدید بیماری شود. در برخی موارد، موها خود به خود دوباره رشد می‌کنند. درمان‌های موضعی و تزریقی برای آلوپسی آره آتا وجود دارد. مشورت با یک متخصص پوست و مو برای انتخاب بهترین روش درمانی ضروری است.

11. سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) می‌تواند باعث عدم تعادل هورمونی و ریزش مو در زنان شود. درمان PCOS شامل تنظیم هورمون‌ها، رژیم غذایی مناسب و ورزش است. PCOS باعث افزایش هورمون‌های مردانه در زنان می‌شود. تشخیص PCOS با سونوگرافی و آزمایش خون انجام می‌شود. درمان PCOS شامل داروهای ضد بارداری، متفورمین و اسپیرونولاکتون است. رژیم غذایی کم کربوهیدرات و ورزش به بهبود PCOS کمک می‌کنند. ریزش مو ناشی از PCOS با درمان بیماری قابل کنترل است. مشورت با یک متخصص زنان و غدد برای درمان PCOS ضروری است.

12. کشیدن و کندن مو (تریکوتیلومانیا)

تریکوتیلومانیا یک اختلال روانی است که باعث می‌شود فرد به طور ناخودآگاه موهای خود را بکشد. درمان این اختلال شامل روان درمانی و دارو درمانی است. تریکوتیلومانیا می‌تواند در هر سنی شروع شود. تشخیص تریکوتیلومانیا بر اساس شرح حال بیمار انجام می‌شود. درمان تریکوتیلومانیا شامل رفتار درمانی شناختی (CBT) و داروهای ضد افسردگی است. حمایت خانواده و دوستان برای درمان تریکوتیلومانیا ضروری است. گاهی اوقات تریکوتیلومانیا با اختلالات اضطرابی و وسواس همراه است. مراجعه به یک روانپزشک و روانشناس برای درمان تریکوتیلومانیا ضروری است.

13. کمبود ویتامین D

کمبود ویتامین D می‌تواند باعث ریزش مو شود. مصرف مکمل ویتامین D و قرار گرفتن در معرض نور خورشید به افزایش سطح ویتامین D در بدن کمک می‌کند. اندازه گیری سطح ویتامین D با آزمایش خون انجام می‌شود. مصرف مکمل ویتامین D باید تحت نظر پزشک باشد. قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت 15-20 دقیقه در روز به افزایش سطح ویتامین D کمک می‌کند. غذاهای غنی از ویتامین D شامل ماهی‌های چرب، تخم مرغ و شیر غنی شده هستند. کمبود ویتامین D می‌تواند باعث خستگی، ضعف عضلانی و درد استخوان شود. مصرف مکمل کلسیم به همراه ویتامین D برای جذب بهتر توصیه می‌شود.

14. کمبود زینک (روی)

کمبود زینک (روی) می‌تواند باعث ریزش مو، خشکی پوست و ضعف سیستم ایمنی شود. مصرف مکمل زینک و مواد غذایی غنی از زینک به بهبود وضعیت مو کمک می‌کند. اندازه گیری سطح زینک با آزمایش خون انجام می‌شود. مصرف مکمل زینک باید تحت نظر پزشک باشد. غذاهای غنی از زینک شامل گوشت قرمز، آجیل، حبوبات و غلات کامل هستند. کمبود زینک می‌تواند باعث کاهش حس چشایی و بویایی شود. مصرف زیاد زینک می‌تواند باعث تهوع و استفراغ شود. مصرف مکمل زینک با معده خالی می‌تواند باعث ناراحتی معده شود.

15. شستشوی نامناسب مو

شستشوی بیش از حد یا خیلی کم مو، بهره‌گیری از شامپوهای نامناسب و شستشوی خشن موها می‌تواند باعث آسیب و ریزش مو شود. از شامپوی مناسب نوع موی خود استفاده کنید و موها را به آرامی بشویید. شستشوی روزانه موها برای برخی افراد مناسب نیست. بهره‌گیری از شامپوهای حاوی سولفات می‌تواند باعث خشکی مو شود. موها را با آب ولرم بشویید. بعد از شامپو از نرم کننده استفاده کنید. موها را به آرامی با حوله خشک کنید. از برس زدن موها در حالت خیس خودداری کنید.

16. بهره‌گیری از مدل موهای سفت و محکم

بستن موها به صورت محکم و سفت (مانند دم اسبی یا بافت‌های تنگ) می‌تواند باعث کشش بیش از حد ریشه مو و ریزش مو شود. سعی کنید موهای خود را آزاد بگذارید یا از مدل موهای شل‌تر استفاده کنید. کشیدن موها به مدت طولانی می‌تواند باعث ریزش موی دائمی شود. از کش‌های موی بدون فلز استفاده کنید. شب‌ها قبل از خواب موهای خود را باز کنید. از بستن موها در حالت خیس خودداری کنید. از اکستنشن مو که باعث کشش مو می‌شود خودداری کنید. ماساژ پوست سر به تقویت ریشه مو کمک می‌کند.

17. بیماری‌های پوستی (پسوریازیس، درماتیت سبورئیک)

بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس و درماتیت سبورئیک می‌توانند باعث التهاب پوست سر و ریزش مو شوند. درمان این بیماری‌ها تحت نظر پزشک متخصص پوست ضروری است. پسوریازیس باعث ایجاد پوسته‌های ضخیم و قرمز روی پوست سر می‌شود. درماتیت سبورئیک باعث ایجاد شوره و خارش پوست سر می‌شود. درمان این بیماری‌ها شامل داروهای موضعی، شامپوهای دارویی و داروهای خوراکی است. استرس می‌تواند باعث تشدید بیماری‌های پوستی شود. رعایت بهداشت پوست سر به کنترل بیماری کمک می‌کند. مشورت با یک متخصص پوست برای تشخیص و درمان ضروری است.

18. کمبود بیوتین

کمبود بیوتین (ویتامین B7) می‌تواند باعث ریزش مو و شکنندگی ناخن‌ها شود. مصرف مکمل بیوتین و مواد غذایی غنی از بیوتین به بهبود وضعیت مو کمک می‌کند. کمبود بیوتین نادر است. غذاهای غنی از بیوتین شامل تخم مرغ، آجیل، دانه‌ها و سبزیجات هستند. مصرف بیش از حد تخم مرغ خام می‌تواند باعث کمبود بیوتین شود. برخی داروها می‌توانند باعث کاهش سطح بیوتین در بدن شوند. مصرف مکمل بیوتین باید تحت نظر پزشک باشد. بهبود قابل توجه در رشد مو با مصرف بیوتین نیاز به زمان دارد.

19. افزایش سن

با افزایش سن، سرعت رشد مو کاهش می‌یابد و موها نازک‌تر می‌شوند. این یک فرآیند طبیعی است و نمی‌توان به طور کامل از آن جلوگیری کرد. با افزایش سن، تولید کلاژن در بدن کاهش می‌یابد. موهای سفید به دلیل کاهش تولید ملانین ایجاد می‌شوند. بهره‌گیری از محصولات مراقبتی مو مناسب سن به حفظ سلامت مو کمک می‌کند. رژیم غذایی سالم و ورزش به کند کردن روند پیری کمک می‌کنند. روش های درمانی مانند مزوتراپی میتواند به تقویت موها کمک کند. صبور باشید و انتظارات واقع بینانه داشته باشید.

20. بیماری های مزمن و جدی

بعضی از بیماری های مزمن و جدی مانند دیابت و بیماری های قلبی میتواند به ریزش مو منجر شود. درمان این بیماری ها میتواند بر روی وضعیت مو اثر گذار باشد. مهم است که ابتدا بر روی درمان بیماری های جدی تمرکز کنید. ریزش مو ممکن است یکی از عوارض جانبی این بیماری ها باشد. مشورت با پزشک متخصص در این زمینه بسیار مهم است. رژیم غذایی مناسب و سبک زندگی سالم میتواند به بهبود وضعیت کلی بدن کمک کند. ممکن است نیاز باشد از روش های درمانی تقویتی برای موها استفاده شود.

21. کمبود اسید فولیک

اسید فولیک به تولید سلول های جدید کمک می کند. مصرف اسید فولیک به ویژه در دوران بارداری اهمیت دارد. غذاهای غنی از اسید فولیک شامل سبزیجات برگ سبز تیره، عدس و لوبیا هستند. کمبود اسید فولیک می‌تواند باعث کم خونی شود. مصرف مکمل اسید فولیک باید تحت نظر پزشک باشد. اسید فولیک به همراه سایر ویتامین های گروه B بهترین عملکرد را دارد.